Het echt benoemen van onze dochter vond ik heel bijzonder
“Ik keek heel erg uit naar de vrouwencirkel. De cirkel sprak mij heel erg aan, om even samen te zijn met andere moeders die een kindje moeten missen. Het echt benoemen van onze dochter vond ik heel bijzonder en de herkenning in de verhalen van de anderen. Ook de brief schrijven met het kaarsje aansteken was heel speciaal.
De cirkel heeft mij laten inzien dat ik het fijn vind om zo met haar bezig te zijn en dat ga ik dus ook vaker doen. Ik raad vrouwen die dit hebben meegemaakt zeker om deel te nemen, want zo kunnen we elkaar helpen in de herkenning en echt met elkaar praten over het verlies van onze kindjes.”
Door deel te nemen aan de vrouwencirkel mag ik van mezelf “vriendelijker” naar m’n gevoel en m’n verlies kijken
“Mijn grootste angst voor het aanmelden bij de vrouwencirkel was praten over mijn gevoel met onbekenden. Ik vroeg mezelf af: wat is het ergste water kan gebeuren? Dat hielp en ik zag deze dag als een dag voor mezelf en mijn kindje. Zelfzorg. Deze angst kwam achteraf niet uit, o.a. vanwege de warme persoonlijkheid van Mirjam.
Een heel fijn moment vond ik toen we op het kleedje lagen op het strand met de zee op de achtergrond, luisterend naar jou. Dat de zon toen ineens ging schijnen vond ik mooi. Door deel te nemen aan de vrouwencirkel mag ik van mezelf ‘vriendelijker’ naar mijn gevoel en mijn verlies kijken. Mijn gevoelens mogen er zijn.
Ik vond het goed om echt een ochtend stil te staan bij mijn verlies en mijn gevoelens.”
De vrouwencirkel heeft mij heel veel steun, trots en positieve lading aan het verlies gegeven
Voordat ik me aanmeldde voor de vrouwencirkel voelde ik spanning om diep naar mijn gevoel te gaan en het verdriet toe te laten. Wat de doorslag gaf om me aan te melden is dat ik graag mijn verhaal deel om te blijven voelen en het verhaal van Noa* levend te houden.
Het is helend om te blijven praten over je verlies en ook te ervaren dat bepaalde dingen die ik ervaar overeenkomen met de ervaring van andere vrouwen. Ik vond het ongecensureerd vertellen over mijn kindje zo fijn! Daarnaast was het voor mij ook heel waardevol om erachter te komen dat er veel herkenning was in de verhalen van andere vrouwen. Vooral rondom de reactie van de omgeving, daar vond ik veel herkenning en erkenning.
De vrouwencirkel heeft mij heel veel steun, trotst en positieve lading aan het verlies gegeven.
Waar ik voorheen vanuit gemis en verdriet aan Fiene* dacht heb ik nu geleerd hoe ik vanuit liefde en dankbaarheid aan haar kan denken.
“Toen ons dochtertje Fiene* stilgeboren werd dacht ik dat ik hier nooit overheen zou komen en dat ik vooraltijd zou moeten leven met gemis. Ik vond het sowieso fijn om met een onafhankelijk iemand over Fiene* te praten, maar het heeft mij zoveel meer gebracht. Door de sessies heb ik leren omdenken en zie ik wat voor moois zij mij brengt in het leven. Waar ik voorheen vanuit gemis en verdriet aan Fiene* dacht heb ik nu geleerd hoe ik vanuit liefde en dankbaarheid aan haar kan denken.
Tijdens dit traject was ik opnieuw zwanger na verlies en aan het begin vond ik dit heel confronterend en pijnlijk tegenover mijn overleden kindje. Maar inmiddels kan ik haar bij het verwelkomen van ons nieuw leven en ons groeiende gezin betrekken. En laat zij mij zien hoe mooi het leven is. Ik zie het niet langer als een verlies van een dochter want ze zal altijd onderdeel blijven van mij. En dat wetende geeft zoveel rust!
Ook sta ik heel anders in het dagelijks leven dan voorheen en voel ik veel geluk en verbintenis met mijn overleden dochter. Dat is meer dan ik had durven hopen. Ik denk dat dat het grootste cadeau aan mijzelf is wat ik na de stilgeboorte van Fiene* heb kunnen geven.”